اگر روزي بگويند بزرگترين آرزويت را بگو

ميداني چه مي گفتم؟

ميگفتم آرزوي پرواز دارم

همچون دو فرشته

با پر و بال بسته

خسته تر از هميشه

سوي تو آيم برا هميشه

ديگر نگران تنهايي خويش مباش!

اينجا دلي هست كه روزها و شب ها

هر لحظه و هر ساعت

دست نياز خويش را رو به آسمان بلند كرده

و براي آرامشت ، دعايي مي كند

براي تو كه تنها ترين و مهربان تريني

 و اين بار ...

و اين بار نگاه سردت در جريان پرخروش جاده هاي انتظار است ،

جاده اي كه تا آن سوي راز و رمزها  بايد رفت 

بايد رفت و به اندازه اين تنهايي فرياد كشيد  كه چه بي رحمانه است .

و چه بي رحمانه است آن زمان كه نگاهت بر چشمه  هاي خروشان  دريا نظر بسته

و نگاه مضطربم در انتظار آمدنت غوغا مي كند؛كه بيايي اي ...

 اي دل !!!

آنگاه كه درد دلم را شنيدي ، تعجب مكن

زيرا چون تو كسي نداند درد اين دلم را

پس !!!

با من همر صدا باش تا تنها نمانم

جاي ما نيست در بين اين همه مردم باشيم

ما غريبيم و غريبانه گذر خواهيم كرد

روز رفتن ، روز آخر ، روز ماتم بود و حيف

نشد يك لحظه باور كند ، ثابت كنم عاشق ترم.

به دنبال كدامين شعر نگفته براي تو باشم

كه تمام شب  را در جستجوي آن بودم

تا شايد آرام  يابد اين دل بي قرارم

كه برايت بسرايم و بگوييم

تا تو هستي  دلم تنها نيست           

 من غريبم !

من غريبم كه از اين شهر گذر خواهم كرد

از اين كوچه ي تنهايي

از اين شب هاي پر از درد و بي قراري

خواهم رفت ، فقط خاطره اي خواهم برد

    تلخ است جدايي من از ما!

همچو يك روز سرد ، همچو يك دشت كبود

ديگر صداي پايت از كوچه هاي انتظار نمي آيد

تا به كي در جاده هاي انتظار

چشم به راهت باشم

برای دل تنگم سرودم و برایتان به یادگار می گذارم

منم زهره!

سياره اي در آسمان بودم كه ستاره اي در جوارش نبود

هفت آسمان پر بود و جاي خالي برايش نبود

و اينچنين شد كه براي هميشه از آسمان به زمين فرود آمد

و همنشين خاك شد تا اينكه ستاره!

ديروز هم گذشت 1393/04/20

ديروز هم روزي از روزهاي خدا بود و بهتر بگويم روز من ، روز ...

روزي كه باز به دنيا آمدم تا كه نفس بگيرم ، زندگي كنم ، زندگي از سر  شوق ، زندگي از سر ذوق.

مهرباني هايي ديدم كه با تمام وجود خواستند خنده به لب وا شدنم را ببينند.

از زمين و زمان ، از دوست و آشنا . همه به نوعي ...