شاعر: یدالله عاطفی

دلگير دلگيرم مرا مگذار و مگذر
از غصه ميميرم مرا مگذار و مگذر
با پاي از ره مانده در اين دشت تبداراي واي ميميرم مرا مگذار و مگذر
سوگند بر چشمت که از تو تا دم مرگ
دل بر نميگيرم مرا مگذار و مگذر
بالله که غير از جرم عاشق بودن اي دوست
بي جرم و تقصيرم مرا مگذار و مگذر
با شهپر انديشه دنيا گردم اما
در بند تقديرم مرا مگذار و مگذر
آشفته تر ز آشفتگان روزگارم
از غم به زنجيرم مرا مگذار و مگذر

******************

شاعر: تورج نگهبان  

شیدای     زمانم،     رسوای     جهانم         بی دلبر و بی دل، بی نام و نشانم
دامن مکش از من، بنشین که نه شاید         آن  دل  که  سپردم،  دیگر  بستانم

                  افسونگری ای افسانه من         افسانه دل دیوانه من
                                              شوری و نویدی
                      در تیرگی شبهای سیه         ای روشنی کاشانه من
                                              چون نور امیدی
                      در تیرگی شبهای سیه         ای روشنی کاشانه من
                                              چون نور امیدی

شیدای     زمانم،     رسوای     جهانم         بی دلبر و بی دل، بی نام و نشانم
دامن مکش از من، بنشین که نه شاید         آن  دل  که  سپردم،  دیگر  بستانم

شمعم که به جان می سوزم       تا   محفل   دل    افروزم       افسانه منم، افسانه عشقم
حال    دل     خود    می دانم       گر لب ز سخن می دوزم       دیوانه  منم،  دیوانه  عشقم

                            پروا از غمها نکنم          پروانه ام و پروا نکنم 
                                             از آتش سوزان
                    من خود سر تا پا شررم          آتش کم زن بر بال و پرم 
                                            ای شمع فروزان
                    من خود سر تا پا شررم          آتش کم زن بر بال و پرم 
                                            ای شمع فروزان

شیدای     زمانم،     رسوای     جهانم         بی دلبر و بی دل، بی نام و نشانم
دامن مکش از من، بنشین که نه شاید         آن  دل  که  سپردم،  دیگر  بستانم

******************

شاعر: منصور تهرانی

یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو رو تن این تخته سیاه
ترکه ی بیداد و ستم مونده هنوز رو تن ما
دشت بی فرهنگی ما هرزه تموم علف هاش
خوب اگه خوب، بد اگه بد، مرده دل های آدماش
دست من و تو باید این پرده ها رو پاره کنه
کی می تونه جز من و تو درد ما رو چاره کنه
یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو رو تن این تخته سیاه
ترکه ی بیداد و ستم مونده هنوز رو تن ما
یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو رو تن این تخته سیاه
ترکه ی بیداد و ستم مونده هنوز رو تن ما
دشت بی فرهنگی ما هرزه تموم علف هاش
خوب اگه خوب، بد اگه بد، مرده دل های آدماش
دست من و تو باید این پرده ها رو پاره کنه
کی می تونه جز من و تو درد ما رو چاره کن
یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو رو تن این تخته سیاه
ترکه ی بیداد و ستم مونده هنوز رو تن ما

******************

شاعر: سعدي عدي

چنان در قید مهرت پای بندم
که گویی آهوی سر در کمندم
گهی بر درد بی درمان بگریم
گهی بر حال بی سامان بخندم
مرا هوشی نماند از عشق و گوشی
که پند هوشمندان کار بندم
مجال صبر تنگ آمد به یک بار
حدیث عشق بر صحرا فکندم
نه مجنونم که دل بردارم از دوست
مده گر عاقلی ای خواجه پندم

******************

شاعر: سعید دبیری

زمستون تن عریون باغچه چون بیابون
درختا با پاهای برهنه زیر بارون
نمیدونی تو که عاشق نبودی
چه سخته مرگ گل برای گلدون
گل و گلدون چه شبها نشستن بی بهانه
واسه هم قصه گفتن عاشقانه
چه تلخه چه تلخه باید تنها بمونه قلب گلدون
مثل من که بی تو نشستم زیر بارون زمستونزمستون برای تو قشنگه پشت شیشه
بهار زمستونها برای تو همیشه
تو مثل من زمستونی نداری
که باشه لحظه چشن انتظاری
گلدون خالی ندیدی نشسته زیر بارون
گلهای کاغذی داری تو گلدون
تو عاشق نبودی ببینی تلخ روزای جدایی
چه سخته چه سخته بشینم بی تو با چشمای گریون
بشینم بی تو با چشمای گریون
بشینم بی تو با چشمای گریون

 ******************