در تپش قلب ها آهنگي آشنا به گوشم رسيد خود را به دست امواج سپردم راهي سفري شدم

كه شايد اصلا منتظر را نمي شناختم اي كاش كس ديگري را مي يافتم

اي كاش چشم هاي ديگري مرا به ميهماني مي بردند ناخوداگاه اسير كمند نگاه شدم

تپش قلب تو مرا بي هوش ساخت به خوابي عميق فرو رفتم خوابي كه رؤياي آن تو بودي.

 اين سه نقطه را براي تو گذاشته ام ...

هميشه اينها نشانه ي سانسور نيست

هزار حرف و تصوير و رويا در آن خوابيده

مثل من كه وقتي نگاهت مي كنم

سه نقطه بيشتر نمي بينم:

تو ، من و خدا ...

 نه از تنهايي مي ترسم

نه از تنها ماندن

ترسم از تنها بودن در كنار ديگريست.

 بعضي وقت ها دلم مي خواد هر چي دارم بدم فقط يه شونه داشته باشم

كه روش گريه كنم!

 آن كه دستانش را اينقدر محكم گرفته اي

ديروز عاشق من بود.

دستانت را خسته نكن

محكم يا آرام ؛ فردا تو هم تنهايي!

 ميخوام مشتي از خاك بردارم !

شايد اين همان نيمه گمشده من باشد

كه خدا يادش رفته خلقش كند.

 سختي تنهايي را وقتي فهميدم كه ديدم

مترسك به كلاغ گفت:

هر چقدر ميخواهي نوكم بزن، ولي تنهايم نزار !!!

 از خودم دور مي شوم ، تا به تو نزديكتر شوم!

اينروزها ، خيال ، تنها راه با تو بودن است !!!

 تنها شادي زندگيم اين است

كه هيچ كس نمي داند تا چه حد غمگينم!

 بي پناهي يعني...

زير آوار كسي بماني كه قرار بود

تكيه گاهت باشد !

ديوانه نيستم

اما اين روزها از فرط بي كسي با دكمه هاي پيرهنم حرف مي زنم.

 دلم مي خواهد سر بر دامن دريايي سكوت گذارم

و بخوانم سرودي با آهنگ دلتنگي را

تا آرامشي براي موج هاي سهمگين بي تابي ام به ارمغان آورد.

 بودن من ، بي مخاطب است !!!

اما نوشته هايم ، همه براي تنهاييهاي كساني است كه مثل من هستند !

 تنهاييم را دوست دارم

بوي نجابت مي دهد

  میپرسی رنگ زندگی چیست؟

میگویم:

زندگی زلال آبی آب چشمه ساری است

که در همه حال

بر بستر جویبار هستی

به سوی ابدیت پیش میرود

زندگی سرخ است

به سرخی خون لاله ای

در رگ حیات دشت